ballada szeptem śpiewana

uderzył mnie cień

cień świata nocnego mroku

światło gwiazd zgasło

łuna złota zabłysła

zanikając w otchłani

chaosu myśli pogmatwanych

tam na dnie w podświadomości

w pogrążeniu siedziałem

obok tuż przy łóżku jak dawniej

ja klęczałem

tyś spała tak piękna

niczym orchidei kwiat

niczym zorza polarna

niczym tęcza powabna

kolorami swoimi zdobiąca

świat

nasz świat

którego nie ma

już

a jednak ciągle widzę

twoich ust czerwony smak

zielony blask oczu

i złotych włosów kolor

słyszę w oddali głos

jak kiedyś na plaży

wśród szumu morskich bałwanów

szeptem podając dłoń

śpiewałaś naszą

balladę

którą porwał

czas