Johny Gmatrix

mój dom daleko ludzie źli zamknęli drzwi mój dom spalony czas zamazany ślad przyszłości ściany gruzem świecą i tylko wiatr towarzyszem...

obudziłem się rankiem słońce zaglądało przez okno i wiatr tak jakoś smutkiem zawiał i trzasnął okiennicą słychać było śpiew ptaków zawsze...

z myślami czasem szybuję w przestworzach z myślami toczę boje pustka w umyśle prawda przecieka jak woda pomiędzy palcami mrok ukołysze do...

co czyni człowieka człowiekiem nie wiem co nie czyni człowieka człowiekiem to wiem więc jak wiem co nie czyni to winienem wiedzieć co...

chciał krzyczeć słowa grzęzły w niebycie gubiły drogę do wczorajszego dym spalonego świata zakradał się wolnymi krokami dusił dławił a on...

już nie wiem co było i dlaczego za oknem padał deszcz i mgła co przyszłość zaplątała i słowa kłujące jak oset tak pięknie kiedyś muzyka...

wśród ciszy ubranej w krople rosy i ciepła słońca zgaszonego rankiem przemykał cień iskierki życia przybity gwoździami do ściany rosa już...

jaki byś chciała kolor nieba ujrzeć rankiem gdy do drzwi zapuka promień słoneczny jakie byś słowa usłyszeć chciała że kocham ? że tęsknię...

mój wietrze wietrze srogi od dnia poczęcia rzucasz kłody pod obolałe nogi dlaczego wiejesz nigdy w plecy dlaczego droga przez życie kręta...

nim deszczu krople okryją twe lico nim echo tęsknoty wspomni me imię zatrzymam czas cofnę drogę i u twych stóp złożę siebie niczym dywan...