Rysunek życia

namalowałem obraz życia

namalowałem lustrzane odbicia

namalowałem zieleni trawę

namalować więcej nie chciałem

rzuciłem pędzel i płótno obrazu

z pędem mknącego pociągu wysiadłem

tuz przed bramą w chwili ostatniej

podnosząc się z kolan

kartę odwróciłem

do miary wikolem centymetr wkleiłem

spojrzałem do lustra

rosy kropel nie było

za oknem śniegi słońce roztopiło

zeszyt otworzyłem

wiersze wykreśliłem

jeszcze raz przed wyjściem

wzrokiem w lustro rzuciłem

w szarości jego świata kolory zmieniłem