magiczne lustro

namalowałem linię życia

dzieli mój świat

dzieli dwa oblicza

lustro i ja

ślady stawiam czerwone

wołasz wstań

jestem sam kto woła

za rogiem ostatni cień człowieka

dogonić nie zdołam

światło latarni a może to księżyc

może to gwiazdy wskazują drogę nieznaną

wstań krzyczy echem odbicie ciszy

i tylko wiatr i ja

wśród tłumu kropel łez

czekamy

co przyniesie następny dzień