zakręty czasu

dawny czas chciałem zapomnieć chciałem a on wgryzł się w szare komórki owocował

chciałem zmienić on powracał był obok a czasem we mnie

to tak jak słońce zachodzi znika i pojawia się rankiem po drugiej stronie

pomyślałem przejdę przez lustro też będę po drugiej stronie ale drugiej czego ?

zakrzywiona linia chciałem wyprostować załamała się na pierwszym zakręcie pękła tak jak te lustro kiedyś było całe w nim morza rzeki i wszystko co miałem było kiedyś

dzisiaj tylko szare cienie zaglądają budzą przed świtem a miało być lato gorące przybrane kolorami tęczy

wszystko pękło jak sprężyna w starym ściennym zegarze wskazówka zatrzymała się dawno a jakby dzisiaj

na ścianie kalendarz z zaległą datą próbuję zapomnieć

nie pozwolono mi umrzeć kazali czekać on kazał cień odbity w lustrze