oblicze świata

podążali drogami życia betony zakręty drogowskazy fałszem utkane

ślady rąk krwią znaczyły ścieżki labiryntu wijące się po ścianach jeęzyki łkały cichym szeptem

palce na ramieniu otchłań wskazywały twarz wyraz smutku przybrała oczy wypalone wołały i noc nastała

nicość świadomość odebrała chaos świat opętał czarna dziura wrota zamknęła