zgaszona tęcza

nie moje słowa nie moja droga nie moje myśli i nie mój czas

koło wokoło zło kreśli ogniste zamykam drzwi

ściany betonu stalą wzmocnione pajęcza nić nade mną podnoszę oczy przy łóżku postać kosą podpiera skronie

czas liczy wiatr wieje skrzypią drzwi i echo nawet nie skomli życia karty porwane w kącie podłoga zdeptana mrokiem

stół i dwa krzesła pustką świeci obrus szarością płonie