zielona sukienka

i znowu ranek otwiera drzwi za nimi dzień następny a ja ? wypalony do reszty

co dnia próbuję otworzyć nowe

nie umiem lecz próbuję... próbuję

wczoraj słyszałem obok był park tam echo niosło na skrzydłach wiatru piosenki słów kilka

chwila ta jedna chwila zatrzymała mnie

znajomy głos choć przyznam się pierwszy raz słyszałem a jakby wieczność

dzisiaj kołysze do snu wiatr moje myśli niepoukładane

nie mogę zasnąć oczami wyobraźni widzę jedwabną sukienkę i różę w dłoni i pytam się choć jestem sam ona dla ciebie słowa niesie wiatr

a ja ? nie mam nic więc cóż mogę dać

dam tobie serce przyjmiesz ten kwiat ?