trzynaste danie

już enty raz widzę czterech ścian pusty blask już enty raz zasiadam przy stole obok krzesła dwa jedno ja drugie ty lustrzane odbicie w lustrze za oknem śnieg kiedyś dziś deszczem niebo okryte nie znajdę śladu twoich stóp i nie zawita nikt w mój próg kołatka u drzwi głucha ulica jakaś pusta tylko w zaułku bezdomny pies przed wiatrem tuli się do mnie tynk odrapany ze ściany na nim był napis kiedyś dzisiaj zdeptany zapomniany jak te trzynaste nakrycie