ostatnie drzewo

ta ziemia tak właśnie ta ta którą depczemy co dnia

słyszałęm pogubione rozmowy jest twarda to jeden z żywiołów

tak rozmowy tych samych ktorzy ja depczą

chciałem być ptakiem one fruwają za ciężki spadłem

myślałem że to wina skrzydeł oni je mieli by istnieć w zakłamaniu udając że nie depczą

do nogi przywiązali mi kulę więc stałem w miejscu by nie deptać

wokoło ślady stóp widziałem mnożyły się czułem ich ciężar chciałem krzyczeć kopali słowa zamarły

jeszcze tej nocy powiesili echo na ostatnim drzewie