zakazana pieśń

nie piszę dla chwały nie piszę dla zysku piszę by trafić do waszego twego umysłu

wiele dróg widziałem czytałem drogowskazów wiele kierunki wyznaczałem potrzebującym idącym w zapomnienie

jedni słyszeli inni słuchali a jeszcze inni pod nosem szemrali a wiatr niósł echem pieśń zakazaną przez lasy pustkowia drogi wytrwale szukając chciał trafić nie trafił... nikt pojąć nie zdołał

zasłuchany w siebie zapatrzony w chwały nie umiał dostrzec właściwej bramy

pustka nastała istnień tylko kilka szukało odpowiedzi jak przetrwać to wszystko

i zapomnieli a może nie chcieli widzieć dzieła stworzonego ręką

własnego umysłu