lot Ikara

o wy

którzy stoicie u bram

wy

którzy pilnujecie granicy życia

spójrzcie

to ja

stoję na skalnym urwisku

pode mną ocean buntu

a naokoło cztery strony

świata

z betonu

cegła po cegle odkładam na bok

wyjście znaleźć próbuję

umysłem sięgam zenitu

i spadam

w mieliznę otchłani

powstać polecieć jak Ikar

wszak kiedyś latał z Dedalem

lecz tak jak oni nie polecę

skrzydła mi

oderwali

połamane dłonie

zagubione nogi

jak się odnaleźć w tej matni

jak nie być zatopionym

i stoję nad skalnym urwiskiem

krok w tył czy do przodu

korytarz za mną

drzwi pokój

lecz to nie pokój to piekło otchłani

i spadam