niemy Krzyk

ktoś powiedział że życie jest piękne

tak... jest piękne

i piękna jest miłość...

powtarzał te słowa siedząc

na skraju szpitalnego łoża

w swych dłoniach tulił iskierkę

tą małą a jednak wielką

płomień w kominku powoli wygasał

a ta iskierka jeszcze się tliła

z nadzieją szukając życia

patrzył w jej oczy

smutek malował lico

pomiędzy kroplami deszczu

dostrzegł rumieniec uśmiechu

i uścisk dłoni poczuł

jak piękna jest miłość

nawet na pograniczu życia

lecz ono nigdy się nie skończy

będą razem wiecznie

i tak siedząc na skraju szpitalnego łoża

oddał się wspomnieniom słyszał jej słowa

...choć raz chciałabym

zaznać chwilę szczęścia

daj mi je

choroba od lat nocą i dniem

jak cień podąża za mną ucieka czas...

I dał choć wiedział że na krótko

a może jakaś nieznana siła

i ich wielka miłość roznieci

przygaszony ogień w kominku życia

wierzę powiedział

i pocałował jej delikatną dłoń

przytulając do serca

patrzyła mu w oczy i uśmiechnęła się

ból znikał powoli z jej twarzy

tak bardzo chciała zaznać szczęście

i właśnie trzyma je w dłoni