pajęcze nici

poplątane drogi życia

kamień Syzyfa w siłę obrasta

pchasz coraz wyżej do szczytu

i spadasz

przytłoczony blaskiem zawiści

zło niczym macki ośmiornicy

wije się wokół ciała

ostatni grosz na bilet

wydajesz i wracasz wciąż

do wczoraj

za oknem wicher

zamieć grad deszczu

stoisz z nadziei nutką

że coś się zmieni

los się odmieni

anioł skrzydłami otuli

ta chwila zwiewna

niczym nić pająka

zaciska się wokół szyi

jedynie miłość ta najprawdziwsza

zdoła przed pajęczyną ochronić