urywki myśli niechcianej

zgiełk panował choć noc już nastała

i na ulicach pustka

a miała być o tej porze cisza

szukałem szukałem latami

mijałem nie wiedząc że to ona

zdeptałem wszystkie chodniki i alejki w parku

chciałem usłyszeć

chociaż raz jedyny raz usłyszeć

ale cisza milczała tak jak ja milczałem

każdego dnia

szukałem w oddali czegoś sam nie rozumiem

po co i dlaczego

a może tylko mi się wydaje że szukam

może nie chcę nic znaleźć

zaczął padać deszcz

kałuża na pustym chodniku

na niej ślady stóp moich

może jej szukałem a może swoich śladów

które kiedyś zagubiłem

a może to wiatr rozdmuchał na wszystkie strony świata

czyżbym był popiołem ? i jestem wszędzie

spalony życiem i spalony ślad mojej stopy

odbity na wytartym chodniku

kiedyś był i ulica i park

i kiedyś ja byłem

teraz nawet śladu mojej stopy nikt nie widzi

zapatrzeni w nicość przechodzą obojętnie

zamknięte oczy umysł i dusza u istot

kiedyś człowieczych

może i dobrze że mnie nie ma

że nikt mnie nie widzi

czasem tylko zabłąkane echo wypowie moje imię

czasem wiatr poniesie w dal

ale i tak nikt się nie obejrzy

bo i cienia nie mam na zbłąkanej ulicy bez napisu